لجبازی ، یکی ویژگی‌های رشدی در کودکان
یکی از ویژگی‌های رشدی در کودکان لجبازی است که معمولاً از سن سه سالگی به آن‌گاه پیدایش داده می شود .
خردسال ها هنگامی مورد بی‌توجهی والدین خویش قرار می گیرند
کم کم آغاز به بهانه‌گیری و لجبازی کرده و کارایی می نمایند تا از این نحوه دقت دیگرافراد را به خویش جلب کنند .
برخورد خطا پدر و مادر با این رفتار کودک ها , منجر تقویت روحیه پرخاشگری و لجبازی در آنان می شود .
گهگاه والدین به دلیل فرمان و نهی‌های مکرر خویش به‌این جور لجبازی‌ها دامن می‌زنند
و کودکی که با لجبازی در مواجهه با پدر و مادر , خویش را غالب قلمداد می‌نماید
این کردار را با سایرافراد نیز تکرار می کند .
یک‌سری استراتژی برای کم‌کردن لجبازی در خردسال ها :
نقطه‌ضعف نشان ندهید
در اخلاق با کودک ها بایستی از موضع عقل و اقتدار برخورد شود .
بعضی وقت ها پدر و مادر آنقدر برخورد شدیدی نسبت به رفتارهای کودکشان نشان می دهند
که طفل هر چقدر نیز که کوچک باشد متوجه نقطه ضعف والدین خویش شده
و آن را ابزاری برای جلب اعتنا پدر و مادر خویش قرار میدهد .
دادن حق انتخاب به کودک
برای از فی مابین بردن لجبازی نوباوه خویش می بایست رویه‌ای متعدد را در پیش بگیرید .
پیش از هر کار بایستی موضوع را مهیا نمایید تا به جای نه گفتن به خواسته‌هایتان توان تعیین به وی بدهید .
زمانی به وی می گویید این میوه را بخور وی مقاومت می‌نماید البته درصورتی که بگویید سیب می خوری یا این که پرتقال؟
احتمالاً به‌جای لجبازی دست به گزینش می زند .
تنبیه بدنی ممنوع
از تنبیه بدنی اکیداً پرهیز کنید به دلیل آن که لجبازی را در کودک عمیق‌تر و درونی میکند .
رفتارهای ملایم و مثبتش را تشویق نمایید و در هنگام لجبازی اورا مورد بی‌اعتنایی قرار دهید .
هنگامی وی متوجه شود با لجبازی میتواند شما‌را دلخور و عصبانی نماید این عمل را ادامه میدهد
در حالی که تشویق خلق و خوی مثبت و ابراز محبت به وی و مقابل بی‌اعتنایی به خلق منفی قادر است مؤثرتر واقع شود .
تنبیه بدنی به جای جسم , روح بچه را نشانه بگیرد .
اختصاص وقت برای کودک
مراقب باشید که حسادت بخش عمده‌ای از این لجبازی است
لذا حتماً اوقاتی را تنها به وی اختصاص دهید بین فرزندانتان تبعیض قائل نشوید .
از صفات مثبت وی مضاعف بگویید و اورا مورد دقت قرار دهید .
نیم ساعت بازی روزمره با طفل می تواند در بهبود رفتارهای ناشی از لجبازی اثرگذار باشد .
ثابت قدم باشید
در خلق با نوپا می بایست ثابت‌قدم بود ;
یعنی این که شما و همسرتان می بایست از قبلی , در امر این‌که فرزندتان مجاز به انجام چه کارهایی است
و چه کارهایی را نباید انجام دهد , هماهنگ باشید و هم بایستی بدانید ,
در صورتی که فرزندتان از حد خود تجاوز کرد به چه شکل با وی برخورد نمایید
که دراین مورد هم نیاز به هماهنگی پیشین و ثبات و تداوم دارید .
قاطع اما آرام باشید
آرام ولی محکم و قاطع به فرزندتان بگویید که به رفتارش خاتمه دهد و دوست ندارید
که‌این فعالیت تکرار شود زیرا به هیچ‌وجه آن را نمی‌پذیرید .
در صورتی از عمل خویش دست برنداشت به کودکتان بگویید در حالتی که به کارش ادامه دهد ,
تنبیه خواهد شد . اخطار و تدبیر دادن از فرایند مهمی بشمار میرود .
لجبازی نکنید
کارایی نمائید التماس هایی که از کودکتان دارید منطقی باشد زیرا کودکان لج باز حس می نمایند
که دراین بازی یکی می بایست چیره و دیگری بازنده باشد .
پدر و مادر با لجبازی کردن بیشتر نوپا را به رقابت دراین عرصه تشویق می نمایند .
تنبیه در آخرین مرحله
در صورتی بچه به منظور شما کار نکرد بایستی تنبیه شود ; ولی خیر تنبیه بدنی .
در اختیار گرفتن مستمر از سمت پدر و مادر شخصیت طفل را ضعیف می‌نماید .
از طرف دیگر در شرایطی که کودک به اکنون خویش رها شود سود آن کودکی خواهد بود
غیرقابل در دست گرفتن که صحبت والدینش هیچ تأثیری بر وی ندارد .
جداسازی یکی‌از روش‌های امروزی تنبیه است که میتوانید انجام دهید ;
جداسازی کودک حدود چندین دقیقه به ارتفاع میکشد به عبارتی دیگر , جداسازی کودک برابر با سن وی می بایست صورت پذیرد ;
یعنی در حالتی‌که کودک 2 سال دارد می بایست 2 دقیقه , در شرایطی‌که 4 سال 4 دقیقه و در صورتیکه 5 سال سن دارد
5 دقیقه اورا صرفا در یک اتاق بگذارید . دراین اتاق نباید وسایل سرگرمی طفل و هم وسایل خطرناک وجود داشته باشد .
بعداز این چندین دقیقه درصورتی که داد و فریاد و یا گریه و جیغ بچه تمام‌شده بود
او را از اتاق بیرون بیاورید. مدنظر داشته باشید که زمینه را برای عصبانیت و لجبازی او فراهم نکنید.
نوشته شده توسط شهر هوشمند اینترنتی
وب طلایی
