اولویت اصلاح خانواده نسبت به اصلاح شخص و جامعه
در شرایطی‌که بخواهیم برای برنامه‌ریزی های فرهنگی و تربیتی بین اهمیت تصحیح شخص , خانواده و جامعه مقایسه‌ای انجام دهیم
و اولویتی را گزینش کنیم , بایستی بگوییم اصلاح خانواده اولویت دارد .
برای هرگونه پرورش معنوی هم رویه میانبر و معقول , رسیدگی به اوضاع دینداری خانواده است .
زیرا در واقع , واحد حیاتی یک جامعه , خانواده است و این خانواده ها میباشند که جامعه را تشکیل میدهند نه افراد ; و فرد هم ابتدا در خانواده است
که نام و نشان و شخصیت خویش را پیدا میکند .
پس نیز شخص و نیز جامعه تعلق زیادی به خانواده دارند , هر چند خانواده هم از اشخاص و جامعه تأثیر می‌پذیرد ,
اما ابتدا می بایست برای اصلاح خانواده برنامه‌ریزی شود .
اصلی‌ترین محل تربیت خانواده است , نه مدرسه و مسجد
خانواده نسبت به واحدهای بزرگتر اجتماعی مثل مسجد و مدرسه تاثیرگذاری بیشتری بر اشخاص دارد .
محیط اصلی تربیت منزل است و مسجد و مدرسه در درجۀ دوم قرار دارند .
مسجد و مدرسه در حکم یاور و مشاور منزل برای تربیت اشخاص محسوب می شوند .
هر که در منزل , تربیت نشود , به سختی ممکن است در محیط‌های دیگر مانند مدرسه یا مسجد تربیت شود , اگر چه مدام استثناءهایی موجود است .
ولی مسجد و مدرسه تاثیرات تکمیلی فراوانی بر اشخاص دارند , اما عموماً این تاثیرات متناسب با تربیت اولیۀ خانوادگی می باشند .
آسان بودن تربیت در خانواده
اصالت دادن به خانواده و سنگین نمودن مسئولیت تربیتی خانواده به معنای مشقت بار نمودن و دشوار نمایاندن این مسئولیت نیست .
خانواده با دقت به تمام امکاناتی که دارد آسان‌ترین محل تربیت نیز محسوب میشود .
به کارگرفتن ابزارهای تربیتی که در خانواده به صورت طبیعی موجود هست , نیاز به هیچگونه توشه تکلیفی اضافی نیز ندارد .
کافی است زن و مرد که تشکیل دهندۀ هستۀ اولیۀ خانواده میباشند طبق طبیعت حقیقی و فطرت الهی خود فعالیت نمایند ;
در این حالت , نیز خویش بیشتر از زندگی لذت و منفعت خواهند برد و نیز فرزندان خویش را از مواهب تربیتی بسیار برخوردار می‌نمایند .
اهمیت رسانه تلویزیون در تربیت خانواده
رسانه‌ای نظیر تلویزیون توانسته است تحت عنوان یک معضل اساسی و یا یک فرصت استثنایی در مسیر تربیت خانواده خویش را نشان دهد .
زیرا تلویزیون به بین منزل آمده است و می تواند تمامی چیز را تحت تاثیر قرار دهد . ی
کی مهم ترین فعالیت‌های تربیتی در منزل برنامه‌ریزی برای استفاده از تلویزیون و نحوۀ استفاده از آن است .
در عین هم اکنون ما نباید تلویزیون را عامل مطلق برای تربیت اشخاص تلقی کنیم ;
بزرگان خانواده با نحوۀ عکس‌العملهایی که پای یک برنامۀ تلویزیونی نشان می دهند
می توانند تا حد متعددی بر اثر ها تربیتی تلویزیون بر اعضاء خانواده تاثیرگذار باشند .
تلویزیون بیش تر از آنکه می تواند نقش مخرب در تربیت خانوادگی در‌پی داشته باشد ,
میتواند و می بایست نقش مکمل و اصلاحی در تربیت خانوادگی داشته‌باشد .
به عنوان مثال امروزه به دلیل بزرگ شدن دولت ها بشری و دشواری‌های اتفاق افتاده در اشکال ارتباط‌های سنتی با خانواده‌های الگو و اشخاص اسوه ,
نقش تلویزیون درین ارتباط نقشی دوچندان لازم و ضروری است , که موجب میشود ما به تلویزیون منفعلانه نگاه نکنیم
و فعالانه و مشتاقانه از آن به کار گیری نماییم , و آموزش این رسانه قادر است فرآیند رشد و اعتلای خانواده‌ها را تسریع بخشد .
تاثیر اینترنت و ابزار ارتباطی نوین مثل موبایل در فضای خانه
رسانه‌های دیگر غیر از تلویزیون هم میتوانند نقش مخربی در خلوت منزل و شکل‌گیری تربیت خانوادگی بجا بگذارند .
این رسانه‌ها می توانند بیش تر از تلویزیون ارگان خانواده را از شکل گیری کامل بازدارند ,
به دلیل این که بیشتراز تلویزیون فردیت و تنهایی را در بین اشخاص خانواده ترویج می دهند .
طبیعتاً برای هرگونه بهره برداری بهتر از فرصت خانه و خانواده در تاثیرگذاری تربیتی می بایست برای استفاده از این رسانه‌ها در منزل برنامه‌ریزی نمود .
جهت دنبال کردن ما در صفحه اینستاگرام کلیک کنید.
جهت پیوستن به گروه تلگرامی دکتر صادقیان کلیک کنید.
دنبال کردن ما در شبکه های اجتماعی داخلی
