بسیاری از ما در زندگی خودمان حسرت روزها و فرصت هایی را می خوریم و همیشه می گوییم که ای کاش، بهترین استفاده ها را از آن فرصتها می کردیم و می‌توانستیم موفقیت های بیشتری را کسب کنیم.

بله! فرصت ها همیشه صبر نمی‌کنند تا ما تصمیم خودمان را بعد از مدتی اعلام کنیم و او منتظر ما بماند، فرصت ها را اگر در زمان خودش بتوانیم شکار کنیم کار بسیار مهمی را انجام داده ایم، اما اگر بگذاریم تا زمان بگذرد، امر بسیار مهمی را از دست داده ایم. چون فرصت ها کاملا محدود هستند و از بین رفتنی اند و شما نمی‌توانید فرصت ها را در گاو صندوق منزل خودتان ذخیره کنید و هر وقت دلتان خواست آنها را بیرون بکشید و از آن استفاده کنید.

هیچ انسانی نمی تواند بگوید که در زندگی من هیچ فرصتی وجود نداشته است تا من از آنها استفاده کنم و تبدیل به فرد موفقی شوم. چون این حرفها بهانه ای بیشتر نیستند و نمی‌تواند از دست دادن فرصت ها را توجیه کند.

در زندگی تمامی افراد این فرصت ها وجود داشته است بتوانند انتخاب بهتری داشته باشند و از فرصت های بوجود آمده بهترین و موثرترین استفاده را ببرند و زندگی خودشان را متحول سازند. رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمودند؛ خدا در زندگی تان، نسیم های حیات بخشی را جای داده، با آمادگی فراوان، آن فرصت ها را دریابید و از آنها استفاده کنید. [1]

این شما هستید که باید از فرصت ها استفاده کنید و خودتان را از خواب غفلت بیدار کنید تا چشمان شما باز شود و فرصت هایی که در اطراف تان پرسه می‌زنند را ببینید. تمام توان خودتان را صرف این مسئله کنید که در دنیا و آخرت تبدیل به فرد بسیار موفقی شوید. رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمودند: مومن باید از نیرویش به نفع خود و از دنیایش برای آخرتش و از جوانی، پیش از پیری اش و از زندگی، پیش از مرگش بهره بگیرد. [2]

فردی که در زندگی خودش نظم و برنامه ریزی نداشته باشد، زندگی او سراسر سردرگمی خواهد شد. وجود این آشفتگی ها باعث خواهد شد تا چشمان فرد نتواند، فرصت های را خوب زندگی اش را ببیند و زمانی به خودش خواهد آمد که خبری از فرصت‌ها نخواهد بود. چون فرصت ها همانند ابر در حال حرکت و گذر هستند و از کنار ما عبور می‌کنند و اگر بتوانیم در زمان خودش از آنها استفاده کنیم کار  سبیار مهمی را انجام داده ایم، اما اگر غافل باشیم، فرصت ها فرار خواهند کرد.

امیرمؤمنان علی (علیه‌السلام) فرمودند: فرصت مانند ابر از افق زندگی می‌گذرد، هرگاه فرصت های خیری پیش می‌آید غنیمت بشمارید و از آنها بهره بگیرید.[3]

نکته مهم: با وجود نداشتن برنامه و نامنظم بودن، شما نمی‌توانید وجود فرصت ها را در زندگی تان درک کنید. زمان کوتاه تر از آن چیزی است که فکرش را می‌کنیم، پس زمان خودمان را مدیریت میکنیم تا بتوانیم از فرصت های بوجود آمده بهترین استفاده را ببریم. این فرصت ها دوباره به سراغ شمانخواهند آمد و زمان زیادی را برای بازگشت آن باید انتظار بکشید. امام علی (علیه‌السلام) فرمودند: فرصت (مناسب) زود می‌گذرد و دیر بر می‌گردد. [4]

بزرگ ترین هنر زندگی انسان، استفاده از فرصت های بی نظیری است که بر او می گذرد و زمان استفاده از آنها نیز بسیار محدود است. اگر آینده برای شما مهم است و دوست دارید که آینده درخشانی در انتظار شما باشد باید هنرمند خوبی باشید و از فرصت های بوجود آمده بهترین و موثر ترین استفاده را ببرید و هنر خود را به فرصت های بوجود آمده نشان دهید.

کوتاهی و کم کاری را کنار بگذارید تا فرصت های بوجود آمده را در زندگی تان بهتر ببینید. امام باقر (علیه السلام) فرمودند؛ از کوتاهی کردن به هنگام فراهم بودن فرصت ها بپرهیز؛ زیرا این عرصه نوسانی را در بر دارد که برای صاحبانش زیانبار است.[5]

بهره گیری صحیح و بسیار دقیق از این فرصت ها، مایه رشد و غفلت و چشم پوشی از آن می تواند سبب خسارت های فراوانی شود. برای پیشرفت خود باید لحظاتی را که در آن به سر می بریم، دریابیم؛ چرا که گذشته ما کاملا از بین رفته و آینده هم که هنوز نیامده است و شما در زمان حال زندگی می‌کنید. نگذارید این عمر ارزشمند شما در مسیر تباهی به اتمام برسد؛ زیرا که بسیار پشیمان خواهید شد. امیرمومنان علی(علیه‌السلام) می فرمایند:  وقت اگر بیهوده بگذرد، مقْت (یعنی موجب خشم، بیزاری و تنفر) است. [6]

در مسیر پر پیچ و خم زندگی بشر، موقعیت ها و فرصت های بسیار نابی در تمامی شئون مادی و معنوی برای انسان پیش می آید که کاملا ناپایدار و زودگذر است و مانند ابر بهاری در حال گذر هستند و ممکن است بر اثر کمترین مسامحه و چشم بر هم زدنی، بزرگ ترین فرصت ثمربخش زندگی از کف برود و برای صاحبش، فقط شکست و ندامت باقی بماند و حسرتهای که دیگر هیچ فایده ای نخواهند داشت.

دوران جوانی یکی از آن فرصت های بسیار ارزشمندی است که استفاده نکردن و یا کوتاهی کردن در آن می‌تواند آینده تلخی را برای شما در پی داشته باشد. امام علی (علیه‌السلام) فرمودند: جوانی که اهل تن پروری و در دوران سلامتی، سرمایه ای مهیا نکرده است و در اولین فرصت های زندگی و نیرومندی درس عبرتی نگرفته و درخشنده ترین دوران عمر را به رایگان از کف داده، آیا می‌تواند در پیری جز شکستگی و ذلت انتظاری داشته باشد؟ [7]

پی نوشت :
[1] بحارالانوار، جلد 68، صفحه 221
[2] اصول کافی، جلد 2، صفحه 70
[3] نهج‌‌البلاغه، حکمت 21
[4] غررالحکم ، صفحه 473
[5] تحف‌العقول ،صفحه 286
[6] شرح نهج البلاغه، ابن ابی الحدید، جلد 11،صفحه 233
[7] نهج البلاغه، خطبه 83