ویژگی افراد درونگرا و برونگرا 

برونگرایی و درونگرایی، یک صفت شخصیتی و یک بعد اصلی در نظریه شخصیت انسان می باشند. یک فرد درونگرا معمولا فردی ساکت، محافظ کار و متفکر است. آن‌‎ها به دنبال توجه خاص و یا مشارکت‌‌های اجتماعی نیستند، زیرا انجام این کارها باعث می‌‌شود افراد درونگرا بسیار خسته شوند. افراد درونگرا نقطه‌ی مقابل افراد با شخصیت برونگرا هستند. آن‌ها دائما به دنبال تعامل و گفتگو می باشند و از شرکت در فعالیت‌‌های اجتماعی لذت می‌‎برند. در این مقاله به بررسی تفاوت‎های این دو  شخصیت می‌‌پردازیم.

افراد درونگرا

افراد درونگرا دارای ویژگی‌‌های شخصیتی هستند که به عنوان درونگرایی شناخته می‌‌شوند. این افراد در تمرکز بر روی افکار و ایده‌‌های درونی خود احساس بهتری دارند و خیلی از مشارکت‌‎‎ها و فعالیت های اجتماعی لذت نمی‌‎برند. آن‎‌ها از گذراندن وقت فقط با یک یا دو نفر لذت می‌برند و با همنشینی با گروه‌‎های بزرگ علاقه‌‎ای ندارند.

وقتی کلمه درونگرایی را می‎‌شنوید ممکن است فکر کنید افراد درونگرا افراد ساکت و خجالتی هستند و ترجیح می‌‎دهند اکثر اوقات تنها باشند. گرچه ممکن است در مورد بعضی از افراد درونگرا این حقیقت وجود داشته باشد اما درونگرایی یک تیپ شخصیتی است و افراد درونگرا ویژگی‌های بارز دیگری نیز دارند.

روانشناسی به نام کارل یونگ در دهه ۱۹۲۰ میلادی، اصطلاحات درونگرا و برونگرا را کشف کرد. این دو تیپ شخصیتی براساس نحوه مصرف انرژی خود تقسیم بندی می‌‎شوند.

یونگ می‌‎گوید: افراد درونگرا برای کسب انرژی به سکوت و تنهایی احتیاج دارند؛ در حالیکه افراد برونگرا برای تامین انرژی خود به گذراندن وقت در کنار دیگران و موقعیت‌‎ها و فعالیت های اجتماعی نیازمند هستند.

علائم و نشانه‎‌های افراد درونگرا

تقریبا ۱.۳ افراد جهان درونگرا هستند. از علائم و نشانه‌‎های درونگرا بودن می‌‎توان به موارد زیر اشاره کرد:

• برای تمرکز به سکوت احتیاج دارند.
• خودآگاهی بالایی دارند.
• برای تصمیم‌‎گیری به وقت زیادی نیاز دارند.
• از تنهایی لذت می‌‎برند و احساس راحتی می‌‎کنند.
• از کارهای گروهی خوششان نمی‌‌آید.
• نوشتن را به حرف زدن ترجیح می‌‎دهند.
• در موقعیت‎‌های اجتماعی خسته می‌‎شوند.
• دوستان کمی دارند ولی با اکثر دوستانشان صمیمی هستند.
• خیالبافی زیادی دارند و برای حل مشکلاتشان از تخیلات خود استفاده می‌‎کنند.
• برای تمرکز و کسب انرژی به تنهایی و تفکر نیاز دارند.

یکی از راه‎‌های فهمیدن اینکه تیپ شخصیتی شما درونگرا یا برونگرا می باشد، شرکت در آزمون (MBTI) است.

علل درونگرایی

چیزی که رواشناسان در حال حاضر درباره تیپ شخصیتی برونگرایی و درونگرایی می‌‎دانند، این است که مغز این دو تیپ شخصیتی کمی متفاوت از یکدیگر عمل می‌‎کند. محققان دریافته اند که جریان خون در قشر پیشانی افراد برونگرا بیشتر از افراد درونگرا است. این قسمت از مغز به شما کمک می‎‌کند که چیزهایی را به خاطر بسپارید، مشکلاتتان را حل کنید و برنامه‎‌ریزی انجام بدهید. همچنین مغز افراد درونگرا نیز واکنش بسیار متفاوتی نسبت به مغز افراد برونگرا نسبت به دوپامین نشان می‌‎دهد.

۴ نوع مختلف افراد درونگرا

درونگرا بودن یک برچسپ شخصیتی به شما نمی‌‎زند. برخی افراد نسبت به افراد دیگر، درونگرا‎تر هستند. افراد دیگر در وسط تیپ شخصیتی درونگرا و برونگرا هستند و به آن‌‎ها میانگرا گفته می‎‌شود. افراد درونگرا معمولا دارای چند ویژگی برونگرا هستند که با خصوصیات درونگرایی آن‌‌ها آمیخته شده است. برای افراد برونگرا نیز نیز این مورد صدق می کند.

یک مطالعه نشان می‌‎دهد که افراد درونگرا به یکی از چهار گروه زیر تقسیم بندی می‌‎شوند:

درونگرایان اجتماعی:

این نوع از درونگرایی همان درونگرای “کلاسیک” است. این افراد به بودن در جمع‌‎های کوچک و تنها بودن بسیار  علاقه دارند.

درونگرایان متفکر:

این نوع از درونگرایان دائما در حال رویاپردازی هستند. آن‌‌ها اغلب در حال فکر کردن هستند و قوه تخیل نسبتا قوی دارند.

درونگرایان مضطرب:

آن‎‌ها دائما دوست دارند تنها باشند، نه تنها بخاطر اینکه تنهایی را دوست دارند بلکه زمانیکه در موقعیت‎‌های اجتماعی قرار می‌‎گیرند، احساس اضطراب و خجالتی بودن در خودشان احساس می کنند.

درونگرایان مهارشده:

این نوع از افراد درونگرا قبل از انجام هرکاری فکر می‌‎کنند. آن‌‎ها بسیار وسواسانه در مورد مسائل گوناگون فکر می‌‎کنند و بسیار طول می‎‌کشد تا وارد مرحله اقدام بشوند.

سطح‌‎های درونگرایی با گذشت زمان و در محیط‌‎های مختلف ممکن است تغییر کنند. احتمال اینکه فرد از درونگرا بودن به برونگرایی تغییر کند، بسیار کم است، اما این امکان وجود دارد که بسته به آنچه در زندگی شما رخ می‌‎دهد، درصد برونگرایی در شما دستخوش تغییرات شود.

درونگرایی و خجالتی بودن

بسیاری از افراد فکر می‌‎کنند که افراد درونگرا افرادی خجالتی هستند. اما درونگرایی با خجالتی بودن خیلی تفاوت دارد. درونگرایی یک تیپ شخصیتی است، درحالیکه کمرویی و خجالتی بودن یک احساس است. افرادی که خجالتی هستند، وقتی در موقعیت‌‎های اجتماعی قرار می‌‎گیرند، به خصوص در زمان ملاقات افراد غریبه، احساس بسیار ناخوشایندی پیدا می‌‎کنند.

افراد خجالتی ممکن است بسیار عصبی باشند و همچنین تپش قلب و معده درد را تجربه کنند. آن‌‎ها ممکن است تمایلی به قرار گرفتن در موقعیت‎‌های اجتماعی نداشته باشند و بودن در موقعیت‎‌های اجتماعی به آن‌‎ها احساس منفی می بخشد.

افراد درونگرا نیز از بودن در موقعیت‎‌های اجتماعی لذت نمی‌‎برند، اما دلیل این اتفاق کمرویی نمی تواند باشد. بسیاری از افراد درونگرا تنها بودن و یا بودن در کنار یک یا دو نفر را ترجیح می‌‎دهند؛ زیرا در این زمان بیشتر احساس فعال بودن و پرانرژی بودن را دارند.

باورهای غلط درباره افراد درونگرا

یکی از باورهای اشتباه رایج در مورد افراد درونگرا خجالتی بودن آن‌ها است. برخی از افراد درونگرا ممکن است خجالتی باشند، اما در مورد همه افراد درونگرا این مورد صحیح نیست. از باورهای اشتباه دیگر درباره آن‎ها به موارد زیر می‎توان اشاره کرد:

افراد درونگرا صمیمی نیستند!

درونگرایی به میزان صمیمیت و دوستانه رفتار کردن شخص مرتبط نیست. بعضی از افراد ممکن است تصور کنند که افراد درونگرا چون تمایلی به داشتن دوستان زیاد ندارند پس رفتار دوستانه‌‎ای هم از خود نشان نمی‎‌دهند و ممکن است در موقعیت‎‌های اجتماعی به جای شرکت در گفتگوها به تفکر بپردازند.

افراد درونگرا نمی‎توانند رهبر خوبی باشند!

اگرچه ممکن است افراد هنگام تصور یک رهبر به شخصیتی برونگرا فکر کنند، اما افراد درونگرا مهارت رئیس و رهبر بودن را در خودشان نیز دارند. برخی از ویژگی‌‎هایی که دارند؛ آن‌ها را به رهبران موثری تبدیل می‎کند. آن‎‌ها به ایده‎‌های کارمندان خود گوش می‌دهند، می‌‎توانند روی اهداف طولانی مدت متمرکز بمانند و ممکن است کمتر نسبت به دیگران تهدیدآمیز به نظر برسند.

شناخت افراد درونگرا سخت است!

افراد درونگرا ترجیح می‌‌دهند فقط با تعداد معدودی از مردم دوستی عمیق داشته باشند. آن‌‎ها ممکن است به سادگی سفره دلشان را پیش افراد جدید باز نکنند. و به راحتی با یک صحبت کوتاه با دیگران صمیمی نشوند. اما با افرادی که دوستی عمیقی دارند می‌‎توانند روابط دوستانه و عمیقی نیز برقرار کنند.

افراد برونگرا

برونگرایی یک ویژگی شخصیتی بسیار گسترده است که شامل یک سری ویژگی‌‎های خاص مانند اجتماعی بودن، اعتماد به نفس بالا، انرژی زیاد در قرار گرفتن در موقعیت‎‌های اجتماعی و احساسات مثبت و تکانشگری ( فعالیت از روی لذت و بدون برنامه) هستند. ماهیت صفت و خصوصیات تعیین کننده شخصیت برونگرا با گذشت زمان به میزان قابل توجهی بسیار تغییر کرده است و تعدادی از سازوکارهای مختلف برای پایه‌‌گذاری این صفت پیشنهاد شده است.

تحقیقات مدرن برونگرایی بر درک الگوهای مشخصه احساسات و رفتارهای مرتبط با برون گرایی و پیوند دادن این الگوها با مکانیزم‎‌های خاص روانشناختی متمرکز هستند.

علائم و نشانه‌‎های برونگرایی

به احتمال زیاد فردی‌که بروگرا است خودش از این واقعیت نیز اطلاع دارد. به هرحال، چه کسی ما را بهتر از خودمان می‎شناسد؟ البته همین‌که می‌‎دانید برونگرا هستید به این معنی نیست که تمام ویژگی‎‌های افراد برونگرا را می‎‌شناسید. به عنوان مثال: آیا می‌‎دانید که افراد برونگرا رهبران ذاتی هستند؟ یا اینکه دیگران با آن‌‎ها راحت تر ارتباط برقرار می‌‎کنند؟ بنابراین در اینجا به تعدادی از ویژگی‌‎های افراد درونگرا اشاره می‎کنیم:

• از بودن در اجتماع و موقعیت‌های اجتماعی لذت می‌‎برند.
• عاشق هم‌صحبتی با دیگران هستند.
• خونگرمی و صمیمیت از وبژگی‌‎های بارز آن‌‎ها است.
• دوستان بسیاری دارند.
• از قرار گرفتن در موقعیت‎‌های جدید ترسی ندارند.
• از تنهایی خسته می‌‎شوند.
• رهبران ذاتی هستند.
• حرف خود را در هر شرایطی می‎‌زنند.
• خوشبین هستند.
• انعطاف‌‎پذیر هستند.
• از ریسک کردن نمی‌‎ترسند.

آیا برونگرا بودن ارثی است؟

برونگرا بودن به شدت ارثی و ژنتیکی می باشد. در حقیقت می‌‎توان گفت که میزان درونگرایی و برونگرایی شما تحت تاثیر ژنتیکتان است. برونگرایی از بین تمام ویژگی‎‌های شخصیتی درصد ژنتیکی بودن بیشتری دارد. با این وجود، بسیاری از عوامل محیطی مانند نحوه پرورش فرد و محیطی که در آن رشد می‌‎کند تاثیر بسزایی در درونگرا یا برونگرا بودن فرد دارد.

میزان برونگرایی و درونگرایی در جمعیت‌‌های مدرن تقریبا متعادل است. بنابراین میانگین مزایای درونگرایی باید تقریباً معادل متوسط ​​مزایای برونگرا بودن باشد. البته به نظر می‌‎رسد مزایای برونگرایی از نظر روانشناختی بسیار قوی‎تر باشد. به طور خاص شواهدی وحود دارد که برون‎گراها در کنترل استرس بهتر نسبت به درونگراها عمل می‌‎کنند. در نتیجه این یک مزیت احتمالی برای سلامت روانی و جسمی است.

برونگرایی به عنوان یک فنوتیپ جنسی

افراد برونگرا بیشتر از افراد درونگرا اجتماعی هستند و به راحتی می‌‎توانند با جنس مخالف ارتباط برقرار کنند. همانطور که می‌‎توان انتظار داشت آن‎‌ها فعالیت‎ بیشتری در شبکه‌‎های اجتماعی نسبت به افراد درونگرا دارند. افراد درونگرا به طور مشخص زمان بیشتری را صرف انجام کارهای انفرادی و شخصی می‌‎کنند. شواهد در جوامع مدرن نشان می‌‎دهد که افراد برونگرا بیشتر از افراد دیگرا تمایل به بچه دار شدن دارند.

تاثیرات منفی برونگرایی

برونگرایی علاوه بر ویژگی‎‌های مثبتی که دارند، از ویژگی‎‌های منفی نیز برخوردارند. به عنوان مثال فعالیت افراد برونگرا در شبکه‎‌های اجتماعی بیشتر از افراد درونگرا است و ممکن است موثرتر عمل کنند، اما احتمال درگیری دائمی و آسیب دیدن آن‎‌ها به این واسطه این اپلیکیشن ها بسیار زیاد است.

افراد برونگرا همچنین در معرض بیشتری برای ابتلا به بیماری‌‌های عفونی هستند. علاوه براین، تمایلات اجتماعی آن‌‎ها ممکن است موجب غفلت آن‎‌ها از خانواده شان شود و باعث فروپاشی محیط خانه گردند. با وجود این تاثیرات منفی افراد برونگرا از مزیت‎‌های باروری قابل توجهی برخوردار هستند. با این استدلال ژن‎‌های افراد برونگرا نسبت به ژن‎‌های افراد درونگرا غالب هستند.

سخن آخر

شخصیت شما منحصر به فرد شماست.خواه تمایل به برونگرایی، درونگرایی یا میانگرایی داشته باشید. هیچ یک از این سبک‌‌ها مشکلی ندارند. آن‌ها فقط روش‎‌هایی برای توصیف نحوه دریافت انرژی و ارتباط با جهان هستند.

تست‌‎های شخصیت شناسی  می‎‌توانند به شما کمک کنند که بدانید که در چه طیفی قرار دارید. زیرا دانستن بیشتر در مورد سبک شخصیتتان می‌‎تواند به شما در مورد روند تصمیم گیری، نیازهای عاطفی و شناخت خودتان به شما کمک کند. در نتیجه می‌‎توان گفت که همه ما در زندگی و موقعیت‌‎های مختلف می‌‎توانیم از هردو طیف استفاده کنیم و ویژگی‌‎های شخصیتی هردو طیف بسیار مهم است.