همه ما زندگیِ پر نشاط و شیرین را دوست داریم و نسبت به شادکامی و طراوت علاقه فراوانی نشان می‌دهیم و از غم و اندوه نیز نفرت داریم. شادی، یکی از نیازهای اساسی تمامی انسان ها در زندگی است و عاملی برای رشد و موفقیت آدمی محسوب می شود. سرور و نشاط، تأثیر بسزایی در افزایش توانایی و فعالیت سالم دارد و ضرورتی است که به زندگی فرد معنا می دهد. رهاورد این صفت، رهایی انسان از فرسودگی خاطر و دوری از پژمردگی گلبرگ های وجودی اش بوده است که در پرتو آن آرامش فراهم می‌شود.

خنده و گریه به دست خداوند مهربان است و اوست که انسانها را می‌خنداند و می گریاند. وَأَنَّهُ هُوَ أَضْحَکَ وَأَبْکَىٰ،و هم اوست که (بندگان را) شاد و خندان سازد و غمگین و گریان گرداند.[1]  اما زمینه ها و بسترهای بسیار زیادی هم هستند که انسان ها برای خودشان فراهم می‌سازند که شاد باشند یا غمگین بمانند. هر یک از ما می‌توانیم شرایطی را برای خودمان فراهم سازیم تا چگونه شاد زیستن را یاد بگیریم.

توکل بر خداوند، آدمی را به منبع قدرت بی پایانی پیوند می دهد و خود، یکی از عوامل پدید آورنده آرامش و شادی در قلب انسان می باشد. «توکل؛ یعنی واگذاری امور خود به مالک خویش و اعتماد به وکالت او و مالک شخص، کسی است که بر مصالح او، مقتدر باشد و خداوند، این گونه است. رسیدن به این نوع دل بستگی به پروردگار، نشانه کمال معرفت است؛ زیرا انسان، هر اندازه خدا را بهتر بشناسد و از قدرت و رحمت و حکمت او بیشتر آگاه شود، دل بستگی او به آن قدرت و ذات بی همتا زیادتر خواهد شد.

جهان بازتابی از خود ماست: وقتی برای خودمان احترام قائل باشیم، برای دیگران هم احترام قائل هستیم. وقتی با افکار مثبت به همه نگاه کنیم، راهی برای نفوذ غم و اندوه بی مورد نیز باقی نمی‌گذاریم.  گام دوم شاد زیستن، آن است که همیشه از خود به خوبی یاد کنیم و از کلمات و صفات خوب و زیبا برای خودمان استفاده کنیم. اگر مثبت باشید، تصویر جالب و دلنشینی از دنیای اطراف خود خواهید داشت و همه چیز برای شما نشاط آفرین خواهد شد.  خود را شکفته دار به هر حالتی که هست * خونی که می خوری به دل روزگار کن . [2]

دنیا با انسان معامله ای متقابل می‌کند اگر بخندید به روی شما می‌خندد و اگر چین بر ابرو اندازید، او هم مقابل شما ابرو در هم می‌کشد. اگر مهربان و صمیمی باشید، در اطراف خود مردمی را می‌بینید که همه شما را دوست می‌دارند و گنجینه دلهایشان را به رویتان باز می‌کنند. [3]

هیچ‌وقت از خوشحال بودن ناامید نشوید. هرچه هم زندگی سخت شود، باز هم یک موهبت باارزش از سمت خداوند خواهد بود. حتی وقتی که زندگی سخت می‌شود، با خوشحالی فقط به اندازه‌ی انتخاب خودتان فاصله دارید، انتخابی برای شاد بودن. همیشه لبخند بزنید و بدانید که شما استاد شادی و خوشحالی در زندگی خود هستید.

نکته: زندگی پُر از قطع و وصل ها، شادی و رنج ها، نشاط و غم ها، امید و شکست ها و…می باشد. در جهانی که ما زندگی می کنیم، شادی و رنج با یکدیگر آمیخته است. زندگی نمی تواند سراسر با شادی و سرور همراه باشد، ناملایمات در عرصه زندگی، امری گریزناپذیر می باشند.

یکی از راه‌های به دست آوردن احساس شادی و خوشحالی معاشرت با افراد مثبت اندیش، موفق و آینده نگر است. این افراد به شما در زندگی انگیزه می‌دهند و با همنشینی و معاشرت با آن‌ها احساس خوب و مثبتی به زندگی پیدا می‌کنید. اما همنشینی با افراد مایوس و ناامیدکننده، احساس غم و اندوه به شما می‌دهند و آینده را برای شما تیره و تار نشان خواهند داد.

نداشتن یک هدف و یک برنامه خوب سبب پژمردگی روحی شما می‌شود و شادی را از شما دور می‌کند. برای داشتن یک زندگی رضایت بخش، باید هدف زندگی تان را پیدا کنید و با صداقت تمام آن را دنبال کنید. ببینید چه چیزهایی برای شما مهم می باشد؛ پس از آن جرات پیگیری از آنها را برای خود فراهم سازید، برنامه خود را به گونه ای پی ریزی کنید که شادی و طراوت در او بسیار باشد. امام علی (علیه‌السلام ) در کلامی فرموده است: کسی که شادیش کم باشد، آسایش او در مردن است. [4]

عوامل معنوی ای همچون تلاوت قرآن، دعا، نماز، تفکر در آفریده های خداوند، ایمان، صدقه دادن و پرهیز از گناه، از جمله عواملی اند که زمینه هاى روانى و روحى شادى را فراهم مى آورند و عواملى همچون، تغذیه مناسب، ورزش، بوى خوش، خودآرایى، پوشیدن لباس هاى روشن، پیاده روی و نگاه کردن به سبزه ها از آن دسته عواملى هستند که زمینه هاى مادى و جسمانى نشاط را فراهم مى آورند؛ هر چند که پس از برخوردارى از نشاط جسمانى، شادى روحى نیز نصیب انسان خواهد شد.

پی نوشت :
[1] قرآن کریم، سوره مبارکه نجم، آیه 43.
[2] صائب تبریزی
[3] پیروزی فکر، لوئی ماردن، ترجمه رضا سید حسینی، تهران: انتشارات نگاه، سال چاپ، 1393، صفحه 59.
[4] میزان الحکمه، جلد ۶، صفحه ۲۴۴۹.