زنان مؤمن و کافر
زنان مؤمن و کافر
الگوهایی از زنان مؤمن و کافر
پروردگار متعال برای دعوت انسان ها به خوبی ها و بر حذر داشتن آنان از رذائل، در همه جای قرآن به معرفی چهره های دوستداشتنی و منفور روی آورده و با راه‌های متفاوت به ترسیم ظریف خصوصیات و بعد های زندگی آن‌ها پرداخته است که معرفی الگوهایی از بین زنان مؤمن و کافر از قبیل حضرت مریم، همسر فرعون، همسر نوح و همسر لوط در قرآن کریم و مهربان مثال هایی از این مورد ها میباشد.
شایسته ترین مفاهیم و رساترین تفکر ها وقتی که در قالب نمونه ای عینی ارائه می گردد به طور کامل درک و تصدیق می شود. کلّیات علمی چنانچه بر مصادیق تطبیق نشود، تصدیق آن و ایمان به درستی اش برای نفس سنگین و مشقت بار میباشد.
مکتب های آسمانی و مرام های فکری هر قدر عمیق، پربار و منطقی باشند تا‌زمانی‌که در نوشته ها و کتب محصورند، غالبا خشک و کم تأثیر و نامأنوس جلوه می نمایند، به این دلیل که تفکر خالصند و فاقد جنبه عملی.
هر چه هست ذهنیّت میباشد و از عینیّت اثری نیست. مردم، آرمانهایی را که همچون مدینه فاضله خیالی و غیر ملموس باشند، به دشواری می پذیرند. امّا چنانچه بتوان در کنار کتاب هدایت، نمونه هدایت و تربیت نیز ارائه کرد، بی شک وتردید بر نفوذ و تأثیر تفکر ها افزوده گردد.
سیّد قطب درباره نقش الگوهای عینی در تربیت میگوید: عملی ترین و پیروزمندانه ترین وسیله تربیت، تربیت کردن با یک نمونه عملی و الگو زنده میباشد…الگو و سر مشق به مردم عرضه می گردد تا مردم، همانند صفاتش را در خویش تحقق بخشند، و به رنگ آن نمونه حقیقی و واقعی درآیند، کسی که به اندازه ظرفیّت و استعدادش از آن شعله فروزان پرتو بگیرد و تا آنجا که توانایی دارد، برای رسیدن به قلّه کمال از کوه علم و فضیلت بالا رود.
نه فقط زندگی معنوی بلکه زندگی مادّی الگوها و قهرمانان نتیجه بخش و شاخص در معرض انظار عموم میباشد، نه تنها یک رؤیا و قصه تخیّلی که محبتش، روان ها را در کویر بیکران خویش سرگردان نماید، بدون اینکه از واقعیّتش متأثّر شوند و از آن نمونه بهتر سر مشق بگیرند. از این جهت میباشد که اسلام، سرمشق دادن را اصلی ترین وسیله میداند و پایه شیوه ی تربیتی خویش را بیش تر از هر چیز بر این سنگ پایدار می سازد.»
قرآن کریم ومهربان، کتابی نیست که انسان ها را فقط ارشاد و پند دهد و مسائل زندگی را به طور ذهنی و تئوری ذکر نماید، بلکه در هر فرصت که خواسته میباشد ارزشی را ذکر نماید با ارائه نمونه های عینی در جامعه، صداقت و صراحت و واقع گرائی خویش را به اثبات رسانیده و همواره فضایل و نیکی ها را همراه با مطرح ساختن شخصیت نیکان معرفی نموده است.
پروردگار متعال برای دعوت انسان ها به خیر و خوبی ها و بر حذر داشتن آنان از رذائل، در جای جای قرآن به معرفی چهره های دوستداشتنی و منفور روی آورده، و با راه‌های مختلف به ترسیم دقیق مشخصات و بعدهای زندگی آن‌ها پرداخته میباشد. در‌این بین، بعضی تمثیلات قرآنی نقش بسزائی در معرفی الگوهای مناسب و شناساندن چهره های منفور ایفاء می کنند.
تمثیلات قرآنی، در مواقعی چند، با ارائه نمونه هائی از انسان های وارسته و سزاوار، شخصیت و سجایای اخلاقی آنان‌را آنچنان خوشگل و فریبا ترسیم نموده اند که چشم ها را به خویش خیره کرده و دل ها را از هیبت و عظمت وی لبریز می نماید و سراسر وجود انسان را لبریز از عشق و علاقه و محبت بدان ها می کند.
و در مقابل، گاه با ارائه چهره های مطرود و بدبخت، در قالب تصاویری زشت و کریه، دلها را از کینه دوزی و دشمنی بدانها لبریز ساخته و همگان را از تقلید و مشابهت بد آنان بر حذر داشته است . به عنوان مثال تمثیلاتی که در آنان، دو چهره دوست داستنی و منفور در کنار یکدیگر ترسیم شده و مخاطب را به مقایسه این نمونه ها با یکدیگر فرا خوانده است می شود به نکات زیر اشاره داشت:
زنان مؤمن و کافر
شما می توانید برای کسب اطلاعات بیشتر از مقالات ما,به وب سایت آقای دکتر حمید صادقیان مراجعه نمایید.
الگوهایی از زنان مؤمن و کافر
ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلًا لِلَّذِینَ کَفَرُوا امْرَأَتَ نُوحٍ وَ امْرَأَتَ لُوطٍ کانَتا تَحْتَ عَبْدَیْنِ مِنْ عِبادِنا صالِحَیْنِ فَخانَتاهُما فَلَمْ یُغْنِیا عَنْهُما مِنَ اللَّهِ شَیْئاً وَ قِیلَ ادْخُلَا النَّارَ مَعَ الدَّاخِلِینَ* وَ ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلًا لِلَّذِینَ آمَنُوا امْرَأَتَ فِرْعَوْنَ إِذْ قالَتْ رَبِّ ابْنِ لِی عِنْدَکَ بَیْتاً فِی الْجَنَّةِ وَ نَجِّنِی مِنْ فِرْعَوْنَ وَ عَمَلِهِ وَ نَجِّنِی مِنَ الْقَوْمِ الظَّالِمِینَ* وَ مَرْیَمَ ابْنَتَ عِمْرانَ الَّتِی أَحْصَنَتْ فَرْجَها فَنَفَخْنا فِیهِ مِنْ رُوحِنا وَ صَدَّقَتْ بِکَلِماتِ رَبِّها وَ کُتُبِهِ وَ کانَتْ مِنَ الْقانِتِینَ*
«پروردگار مثلی برای افرادی که کافر شده اند زده است ؛ مثل به همسر نوح و همسر لوط. آنان تحت سرپرستی دو بنده از بندگان باتقوای ما بودند، اما به آن دو خیانت کردند و رابطه ی آنان با این دو (پیامبر) سودی به حالشان (در برابر عذاب الهی) نداشت. و به آنان گفته شد:
وارد آتش گردید همراه افرادی که وارد میشوند! و پروردگار مثلی برای مؤمنان زده، به همسر فرعون، در آن هنگام که گفت پروردگارا، خانه ای برای من نزد خودت در بهشت بساز، و من‌را از فرعون و کارگزاران وی نجات ده و من‌را از قبیله ظالم رهائی بخش.
و همینطور به مریم دختران عمران مثل زده، که دامان خویش را تمیز نگه داشت، و ما از روح خویش در وی دمیدیم، وی کلمه های خداوند و کتابهایش را تصدیق کرد و از مطیعان امر پروردگار بود.»
در‌این دو نمونه پروردگار به قضیه کفرپیشگی و دسیسه در خانه نبوت و ایمان و تقوی و طهارت در خانه شرک اشاره داشته و برای هر مورد مثال های شاخصی را ارائه کرده است.
در نمونه ای از همسر فرعون یاد کرده است. وی که سر مشق و اسوه نیکوئی میباشد برای شخصیّت زن و درس زنده و پیام جاویدی میباشد برای همه ی زنان بلکه تمامی رهپویان و حقجویان دانا. وی که تمامی عالم را با مظاهر فریبنده اش هیچ انگاشت و ثروت های فراعنه و قصرهای مجلّل و با شکوه و جامه های زربفت و…نتوانست اورا به خویش مشغول دارد بلکه از تمامی تعلّقات مادی دست شست و هیچیک از زرق و برق های عجیب عالم نتوانست خللی در عزم و اراده وی وارد کند.
وی که در محیط شرک و در دربار طاغوت زمان و در برابر همسرش که بزرگ ترین فرمانروای زمان خویش بود و هر که را به مجرّد کوچک ترین اظهار ایمانی از دم تیغ میگذراند، یک تنه ایستاد و همه ی آزارها و شکنجه ها را به جان خرید و فقط آرزویش آن بود که باایمان نزدیک باشد و در دار خلد الهی مأوی گزیند.
آری «همسر فرعون جوار عفو و بخشش پروردگارش را خواسته، خواسته است تا باایمان نزدیک باشد و این نزدیکی باایمان را بر نزدیکی با فرعون ترجیح داده، با اینکه نزدیکی با فرعون تمامی لذّات را درپی داشته، در دربار وی آنچه را که دل آرزو می کرده یافت می شده و حتّی آنچه که آرزوی یک انسان بدان نمی رسیده،
در آنجا یافت می شده، پس مشخص و معلوم می گردد همسر فرعون چشم از همه ی لذّات زندگی عالم دوخته بود، آنهم نه به خاطر اینکه دستش به آنان نمی رسیده بلکه در عین اینکه همگی آن لذّات برایش آماده بوده مع ذلک از آنان چشم پوشیده و به کراماتی که نزد خداست و به قرب پروردگار دل بسته بود، و به غیب ایمان آورده و در برابر ایمان خویش استقامت ورزیده تا از دنیا رفت.
و این قدمی که همسر فرعون در شیوه ی بندگی برداشته، قدمی میباشد که میتواند برای تمامی پویندگان این راه مثل باشد، و به همین جهت خدای سبحان حال وی و آرزوی وی و عمل در طی زندگی اورا در دعائی مختصر خلاصه کرد،
دعائی که جز این معنی نمی دهد که وی از همه ی سرگرمی های عالم و هر چیزی که آدمی را از پروردگار بی خبر می نماید قطع رابطه کرده و به آفریدگار خویش پناهنده شده و جز این آرزویی نداشته که باایمان نزدیک باشد و در دار کرامت وی منزل گزیند.»
لذا شیوه و راه همسر فرعون میتواند برای تمامی زنان و مردان مؤمن عالم الهام بخش باشد و راه را بر همه ی افرادی که فشار محیط یا این که همسر را مجوّزی برای طاعت پروردگار می شمردند مسدود کند. و از سوی دیگر ماجرای وی حکایت از استقلال شخصیّت زن و نقش مؤثّر وی در بعد های متفاوت زندگی دارد.
بنابراین کدامین زن را می توان سراغ گرفت که‌این مثال و این اسوه کامل را در پیش روی خویش ببیند و آرزو نکند که شخصیّتی همچون او داشته باشد و از عزم و ایمان و استقامت و موضع گیری قاطعانه ای همانند او برخوردار باشد،
و هدف قرآن نیز از ارائه الگوهای همه عیاری چون آسیه و مریم دختر عمران آن است که همگان از این چهره های پاک و تابناک بسان مشعل های هدایتی برای رسیدن به قلّه کمال بهره جویند و خویش را بر عیار آن ها زنند و باز آفرینی نمایند.
امّا در کنار آن، قرآن مثالی را یاد کرده است که با نمونه های گذشته تفاوت دارد و در آن به زنان سنگدل و بدسیرتی اشاره داشته که گرچه در خانه نبوّت می زیستند اما مصاحبت آنان با پیامبران پروردگار علیهم السّلام وی را سودی نبخشیده بود و بخاطر خیانت به همسران خویش،
ارتباط خود را از خویشان نبوّت و وحی قطع کرده بودند، و این خویش میتواند هشداری جدّی به مؤمنان از کل اقشار باشد که پیوندهای خویش را با اولیاء اللّه در صورت گناه و عصیان، مانع عذاب الهی نپندارند و بدانند که در مکتب وحی فقط چیزی که معتبر میباشد ایمان به مکتب و عمل به برنامه های آن میباشد و نه صرف ادّعا و نه پیوندهای دنیوی و ارتباط های سببی و نسبی!
بدینسان این آیات، چهره ای کریه از دو زن کافر خیانت پیشه که در خانه دو فرستاده بزرگ الهی مأوی گزیده بودند، ارائه داشته و در کنار آن دو نمونه از چهره های درخشان و تابناک بشری یعنی همسر فرعون و حضرت مریم را تحت عنوان درس های عملی زنده ای در پیش روی همگان قرار داده است ، تا آدم ها از طریق زندگی آنان الهام گیرند، و آخر و عاقبت ایمان و بی دینی را در‌این نمونه های عینی به وضوح مشاهده نمایند.
