تربیت جوانان دفاع مقدس1
نقش سبک زندگی دینی خانواده در تربیت جوانان دفاع مقدس
بـا تـوجه بـه فشار ابر قدرت های بزرگ و استعمار گران غرب و ایجاد محدودیت های گوناگون از طرف آنان، داشـتن فرزندانی غیور و شجاع و وطن دوست جهت دفاع از کشور ایران اسلامی بسیار پر اهمیت می بـاشد.
از طرفی خانواده، نخستین پایـگاه مـوثر بر تکوین، پرورش و تکامل اشخاص یک جامعه میباشد و برای داشتن نسلی شجاع و با ایمان بایستی از خانواده فرهنگ وتمدن سازی گردد.
گشترش تمدن دفاع مقدس را می توان بـا خـواندن روایت از حماسه ی عاشورایی تا تاریخ مبارزات و تظاهرات قبل از انقلاب و جنگ تحمیلی و حماسه دلیرانه رزمندگان و شهیدان، از صبوری آزادگان و عزت نفس جانبازان سخن گفت تا دل و جان فرزندانمان از شهامت و دلیری این از خود گـذشتگان بـیشتر آشنا شود و فرهنگ و تمدن دفاع از سرزمین در آنان نهادینه شود.
خانواده از راه‌های متفاوت میتواند به عنوان یک عنصر مفید و تعیین کننده در هدایت فرزند به مسیر زندگی ایفای نقش نماید،
که در اینجا به ذکر تعدادی مثال میپردازیم.
1- تقویت ایمان
بدون شک وتردید یکی‌از ارکان زندگی آدم این میباشد که به چیزی ایمان داشته باشد و به اصلی متّکی باشد و چیزی را حقیقت بپندارد و در مقابل وی تسلیم باشد.
بدترین حالات انسان این میباشد که نتواند به چیزی ایمان بیاورد و در مقابل حقیقتی تسلیم گردد، ذهن ها و احساساتی پریشان و نامنظم داشته باشد و تمام دنیا را مانند ذهن ها و احساسات خویش آشفته و بی نظم و بی حساب فرض نماید.
در درجه دوم، آن امری که مورد ایمان انسان میباشد بهتر میباشد مقدّس و عالی باشد که آدمی شایسته بداند در مقابل وی خضوع و خشوع نماید و به خاطر وی فداکاری و جانفشانی کند، و به عبارت دیگر بهتر میباشد که آدم در‌این دنیا عقیده و مسلکی داشته باشد و مدام از آن عقیده و مسلک پیروی کند.
در درجه سوم، بایستی امری که مورد عشق و علاقه و عقیده و ایمان آدم قرار میگیرد مافوق همه مقدّسات و کلیه کارها عالی و شریف باشد به گونه ای که ایمان به وی شامل ایمان به همه حقایق بوده باشد.
2- ایجاد رابطه های عاطفی دو سویه و محیطی امن
یکی از دیگر از عواملی که خانواده ها میتوانند بر روی آن به عنوان یک عامل بازدارنده از ایجاد مشکل در وجود فرزند شان سرمایه گذاری کنند ایجاد یک پیوند محبّت آمیز و محیط روانی امن بین خود فرزندان میباشد.
محبّت حاکی از آن دسته از رفتارهای پدر و مادر میباشد که بیان‌کننده پاسخگویی به نیازهای فرزندان به ویژه نیازهای روانی آن ها و ابراز عواطف گرم به آن‌ها میباشد.
در مسیر تربیت محبّت قوی ترین دلیل برای پذیرش و تفاهم میباشد، هنگامی طفل از طرف پدر و مادر مورد محبّت قرار گیرد، متقابلاً به آنان علاقمند گردیده، والدین را اشخاصی قابل اعتماد می شناسد و به صحبت های آنان گوش میدهد.
همین دلیل باعث جذب فرزند به محیط درونی خانواده و فرار از چالش های جامعه می‌گردد.
تربیت جوانان دفاع مقدس1
شما می توانید برای کسب اطلاعات بیشتر از مقالات ما, به وب سایت آقای دکتر حمید صادقیان مراجعه نمایید.
3- تقویت روحیه ی کرامت و عزّت در فرزند
بهترین روش دور کردن آدم از امور پست و کشاندن او به کارهای بهتر و برتر، عزّت بخشیدن به آدم و خصوصیت های انسانی اوست پروردگار آدمی را به زیور کرامت آراست،
در آیه مبارکه میفرماید: «وَ لَقَدْ کَرَّمْنا بَنی آدَمَ وَ حَمَلْناهُمْ فی الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ وَ رَزَقْناهُمْ مِنَ الطَّیِّباتِ وَ فَضَّلْناهُمْ علی کَثیرٍ مِمَّنْ خَلَقْنا تَفْضیلاً»ما فرزندان آدم را کرامت بخشیدیم و بر دریا و خشکی سوار کردیم و از چیزهای خوش و پاکیزه روزی دادیم و بر اکثری از مخلوقات خود برتریشان نهادیم\” وقتی که خانواده فرزند را متوجه مقام حقیقی و واقعی و کرامت واقعیش نموده و به او این مطلب را انتقال دهد که شأن آدم چه مقام بزرگ و عزّتمندی داشته و هر کار ناشایستی که از او سر زند تا چه حد باعث کاهش یافتن قدر و مقام او می توان به اطمینان در نوع نگاه فرزند به خویش و اعمال خود تأثیر مستقیمی خواهد گذاشت.
امام علی (ع) میفرماید: «مَنْ کَرُمَتْ علَیْهِ نفْسُهُ هَانَتْ عَلَیْهِ» \”کسی که خود را بزرگوار دید شهواتش در دیده او خوار شود.\”
4- برخورد مثبت داشتن با فرزند
بعضی از پدر و مادر در صورت مواجهه با اشتباهات روزانه فرزندان، به جای حمله به مشکل، با فرزندانشان مقابله، و با اهانت، تحقیر، ترساندن، ملامت، تذکرات شلّاق گونه و آمرانه، سرزنش و مچگیری، برخورد می نمایند.
این گونه رفتارها باعث جدایی رابطه فرزندان با پدر و مادر می شود. به این ترتیب پدر و مادر همواره تلاش نمایند پشتیبان فرزندانشان بوده و با اخلاق و رفتار پسندیده با اشتباهات آن ها رفتار نمایند و به عبارت دیگر شنونده و پشتیبان خوبی برای آن‌ها باشند)
5- جامعه پذیری در کانون خانواده
قرآن کریم به آموزش و جامعه پذیری خردسالان در کانون خانواده، به وسیله پدر و مادر توجّه شایانی دارد. مثال هایی از این روش را در آیه های بیست و سوم و بیست و چهارم از سوره اسراء، و سیزده تا نوزده از سوره مبارکه لقمان، می توان مشاهده نمود.
بر طبق این نشانه‌ها خانواده مقام ظهور خداپرستی، خضوع و خشوع، خیرخواهی و دوری از تندخویی و خشونت است.
هرگاه اینگونه آموزش هایی در فرد درونی نشود و ارزش هایی برخلاف آن صورت گیرد، در‌این حال رفتار انحراف در یک بستر پرجاذبه ای به اسم خانواده به وجود آمده و به متن جامعه کشیده شود.
